Yıkıntıları üzerinden kaldırmakla uğraşırken sen, gözlerinin yenilerinin üstüne döküldüğünü görmesinden ibaret!
depresifim bugün.
sığamıyorum hiçbir mekana
kendimi hiçbiryere ait hissedemiyorum.
kalabalığın içinde yalnızlıktan kıvranıyorum.
Kaçmak istiyorum karanlığın içine. Koşmak istiyorum soluğum kesilene, ayaklarımı hissedemeyip düşene kadar koşmak...
28 Mayıs 2010 Cuma
hayat;
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
0 yorum:
Yorum Gönder