dün bugünün habercisiydi... bildim, birşey yapamadım.

Dün yine değişik karmakarışık saçma bir gündü... Akşam çok güzel bir yemek, sevdiğin insanlar, hoş bir sohbet, yeni bir arkadaşlığa ilk adım, güzel bir film.. Yani eğlenceli bir zaman dilimi...

Sonrasında ev, telefonlar, karmaşa, kaos ve hüzün...

Akşam ne kadar güler yüzlüydüyse, o kadar ağlamaklıydı gece de..



Dün olan tüm kötü şeyler bugünü ve yarını hedefliyor, biliyorum bu karmaşa git gide artarak üzerime dogru geliyor ve ben hiç bir şey yapamıyorum kendimi kurtarmak adına!

Kafam karışık blogcuk, hayat bayağı bir kilo almış bu aralar ve inatla sırtıma binmek istiyor..

Nasıl yapmalı? Nerelere kaçmalı??